Karel Kuklík (1937) w latach sześćdziesiątych był jednym z głównych przedstawicieli tzw. strukturalnej abstrakcji, zaistniał i trwa nadal na scenie fotografii artystycznej. Wystawia z malarzami i rzeźbiarzami podobnej artystycznej orientacji. W kolejnych dziesięcioleciach skłaniał się ku tradycyjnej fotografii – czeskiej tradycji,tj. Funke, Hak, Sudek oraz z częścią tradycji amerykańskiej: Weston i Strand. Stosuje także doświadczenia z etapu przejściowego ( abstrakcji strukturalnej i surrealizmu), aby je przekształcać i włączać do swojego twórczego warsztatu. Tendencja ta trwa aktualnie. „…Od 1958 roku odbywa trudną podróż w przestrzeń ekspresji fotograficznej, inspiracja pochodzi z percepcji malarskich, ale interpretacja jest fotograficznie czysta i „nieprzeciążona”. Krótko dotknął twórczych procesów, by zmierzać ku fotograficznemu widzeniu przedmiotów i naturalnych detali z logiczną spójnością…” Anna Farova, katalog wystawy 7+7, Praha 1967