Gabriela Bartosik – „DRZEWA”

WERNISAŻ: 24.04.2024, godz. 18:00
WYSTAWA: 24.04 – 29.05.2024

Gabriela Bartosik jest artystką, której bliskie jest surrealistyczne pojmowanie świata. Kocha zaskakiwać, łączyć to, co teoretycznie do siebie nie pasuje. Artefakty – porzucone skarby ludzkiej działalności – dostają drugie życie; wykorzystane w asamblażach stają się częścią dzieła sztuki. Mocno zakorzeniona pasja do doświadczania siebie w skrajnych emocjach i udział w zajęciach arteterapii podczas zmagań z chorobą nowotworową ukształtowały artystkę dojrzałą, wyrażającą w klimatycznych kolażach i asamblażach siebie, swoje emocje i spojrzenie na świat.
Gabriela Bartosik kocha naturę – to z niej czerpie szereg inspiracji; uczłowiecza przyrodę lub odwrotnie – przypisuje naturze ludzkie atrybuty. Najczęściej tworzy kolaże. Twierdzi, że sztuka ma zaskakiwać i wzbudzać emocje.
Artystka ma na swoim koncie kilka wystaw: dwie w Jaworznie, kolejne w Pińczowie i Busku-Zdroju. Aktualnie prezentuje swoje prace na wystawie zbiorowej AUTOPORTRET w Oświęcimiu. Uczestniczy także w projekcie Uniwersytetu Jagiellońskiego, który zakończy się wystawą w Londynie w Middlesex  University.

Moja fascynacja słowem, obrazem, sztuką, towarzyszy mi odkąd pamiętam. Surrealistyczne wizje, zawsze wypełniały moją głowę. Kocham odrealnione, nieprzewidywalne miejsca i sytuacje. Wolność, włóczęga z aparatem w zapomniane, opuszczone rewiry, namacalny kontakt z naturą jest moim magicznym światem.

Ekscytuje mnie wdzieranie się do serca Matki Ziemi. Z takich eksploracji przynoszę dary kamienie, muszle, korę, mech, z których komponuję kolaże, mój prywatny kawałek wszechświata. Zdjęcia przyrody kolażem wplatam w świat codzienności. Autoportrety bez ludzkiej twarzy odziane w zwierzęce maski, drzewa będące moim kręgosłupem, czy rzeka wypływająca z serca wyrażają moje silne związki z naturą, tylko tam czuję się jednością. Mam głęboką świadomość bycia częścią otaczającego mnie świata. Nie jesteśmy w stanie funkcjonować bez przyrody, powinniśmy okazywać jej większy szacunek i pokorę. Czas uświadomić sobie, że tylko życie zgodne z prawami natury daje nam szansę na przetrwanie naszej cywilizacji. Nadmierna degradacja, zatruwanie ekosystemu, globalne ocieplenie, są naszymi grzechami. To my zakłócamy naturalny zegar biologiczny, my ludzie, którzy wciąż na oślep biegną w poszukiwaniu złotego runa.

ŻYCIE TO DŁUGA, WYBOISTA DROGA DO SWOJEGO WNĘTRZA, DO MIEJSCA GDZIE BIJE SERCE MATKI ZIEMI.

Gabriela Bartosik

Wernisaż wystawy: 24.04.2024, godz. 18:00
Wystawa: 24.04 – 29.05.2024